Monday, March 19, 2012

İfadə azadlığı səhnədən mikrofonla “anasını s*kim” demək mənasına gəlmir.

Bu müraciət, insan hüquqlarının qorunması sahəsində fəaliyyət göstərən və bu sahədə Azərbaycanda müəyyən ad qazanmış bütün insanlara ünvanlanıb.

Bayılda, 20-ci sahədə 17 mart mitinqinin tələblər səslənən hissəsi başa çatıb, rok konsert başlamalıdır. Bulistan qrupunun üzvü Camal Əli/Jamal Ali səhnədə. Oxumağa başlayır. Əhval-ruhiyyə əladır, mitinq gözlənilməz dərəcədə effektli keçib və gözləniləndən çox adam gəlib. Nə qədər də olsa çox uzun bir zamanda ilk icazəli mitinqdir. Camal Əli mahnısında bir neçə dəfə “gijdıllah” sözünü təkrar edir. Həzz verir, stereotipləri qırmağa gəlmişik, mitinq hissəsi başa çatıb, yaşlı əhali arxada hələ dayansa da, uzaqlaşmağın vaxtının gəldiyini başa düşür. Aksiyanın təşkilatçılarından olan AXCP-dən kimsə səhnəyə çıxıb Camal Əliyə “ayıbdır” deyə ("camaatın anası-bacısı var" söhbəti) etirazını bildirir. Bir dəqiqə sonra “Səddam, rədd ol” mahnısının yerinə bas gitara akkompanimenti ilə “Xalq Cəbhəsi, rədd ol” sözlərini eşidirik. Hərə bir təşkilatdan gəlib, bir çoxu öz-özlüyündə gəlib, kimisə ayırd etmək düzgün deyil, illah ki, AXCP üzvlərinin də təşkilatçılıqda əməyi var, amma Camaldır da, olsun. Necə də olsa, stereotipləri qrmağa gəlmişik.


Camal oxumağa davam edərkən narazılığın hələ də qaldığını hiss edib oxumağını kəsir və artıq bir qədər emosional halda mikrofonla “Nə söyüş? Mən kimə söydüm!?” deyə soruşur. Biz onu tam olaraq dəstləkləyirik, heç kimə söyməyib, mahnının sözləridir, bizə də ləzzət edir. Sağ əlim hələ də göydə qalıb rok işarəsini göstərirdi ki, Camal gicləməyə başladı: “İlhamın anasını s*kim! Nəsə problem var?” – mikrofonla, səhnənin ortasında, auditoriyanın qabağında. Bundan sonra bir neçə söz deyərək, “Ayıb odur ki, 85 manat maaş verirlər. İlhamın anasını s*kim! Bu ayıb deyil.” - ikinci dəfə. Bu sözlərdən sonra qəti etiraz görən Camal davam etməyi vacib bilərək mitinqə gəlmiş camaata üz tutub yenə də mikrofonla bütün etiraz edənlərə “Xoşunuza gəlmirsə, s*kdirin” deyib yekunlaşdırır. Səhnədə mitinq iştirakçılarının Camalla davası başlayır, polis müdaxilə edərək Camalı aparır. Şəxsi fikrimcə bu an məhz polis Camalı qeyzə gəlmiş izdihamdan xilas etmiş olur.

Bir qismi:






Həmin gün insan hüquqlarının müdafiəsi sahəsində müəyyən dərəcədə tanınan adamların yazdıqları tweet-lər:

Turkan Huseynova:

- Mulki geyimli polis provokasiyasi qurbani olduq . Jamal Ali. Natiq Kerimov. Etibar Salmanli saxlanildi

- Sehneye gelib Jamal Aliye soyduler. Adekvat ozlerine layiq cavab aldilar. Jamal seni sevirik

- beyenmeyen cixib gederdi, mecbur saxlamayiblar,ana baci sohbeti etmek sehneye cixib seviyyesizlikdi.

- Erste Groß-Demo seit mehr als zehn Jahren:Polizei löst Massenprotest in Baku auf
(bizim dildə: "On ildən çox zamanda ilk irimiqyaslı nümayişlər. Polis Bakıda kütləvi etiraz aksiyasını dağıdır" (həmin gün elə şey olub!?!??)

- Jamal Ali bir deyerdir! Sizin evinizdr metbexde qorxa-qorxa dediklerinizi o qorxmadab ifade etdi. Jamal gencliyimizin simvoludu!!!

- Jamal Ali susmur bilsede ki sabahina qan qusur! HOSTculara burdan salamlar. Jamali qinamaq size dushmez, abriniz (abrınız?!?) olsun

Eynulla Fatullayev:


Параллели.В Азербайджане прошел митинг молодежи.На митинге рэппер спел о полиции. (ha???) Его арестовали. Вспоминается прошлогодний митинг в Москве.

Parvana Persiana:

- they were savagely beaten at the demo area while being taken to police. we saw it. now we r concerned about further developments
(bizim dildə: "onlar polis tərəfindən aparılan zaman meydanda vəyşicəsinə döyülüblər. biz bunu gördük. indi bizi sonra nə baş verəcəyi maraqlandırır")

və s.
________________________________________


Bundan sonra bütün aznetdə Camalın sözlərinin tam məzmununu eşitməyənlər onun fərqli vaxtlarda dediyi sözlərini sitat kimi gətirməyə başlayıblar və Camalı az qala ədalətsizlik uğrunda mübarizənin simvollarından birinə çeviriblər.

Xalq azadlığa yiyələnməkdə kömək etmək istəyirsinizsə, səhnəyə qeyri-adekvat insanları çıxarıb xalqı özünüzdən və azadlıq yolundan daha da uzaqlaşdırmayın.

Mən xalqın nümayəndəsiyəm. Anam, atam, xalam və ya babamla bu mitinqə gəlmək iqtidarındayam. Mitinq bitəndən 10 dəqiqə sonra səhnədən mikrofonla səslənən “filankəsin anasını s*kim” sözünə etiraz etdiyim üçün gəldiyim valideynlərlə birlikdə məhz mənə ünvanlanmış “xoşunuza gəlmirsə s*kdirin” ifadəsini eşitməli oluramsa, o dəqiqədə, rejimdən çox həmin bu sözü deyən adama nifrət edirəm. Bir gün sonra isə bu adamı qəhrəman səviyyəsinə ucaltmağa çalışan adamlara qarşı sərt antipatiya keçirməyə başlayıram, çünki mən xalqın əksəriyyətinin fikrini ifadə edirəm!

Türkan Hüseynova, Camalın etdiyini “cəsarət” deyil, sərhədd tanımamazlıqdır. Bütün həqiqətlər deyilməlidir, amma məhz mətbəxdə danışılan formada deyil. Necə ki, yataqda sevgilimlə etdiklərimi həmin səhnədə, başqa məqdsədlə gəlmiş auditoriyanın qarşısında etmədiyim kimi.

Camalı gəncliyin simvoluna çevirməyin!
Mən xalqam! Mənim simvolum sərhədd tanımayan qeyri-adekvat alçaq ola bilməz. Mənə bunu simvol kimi yeridməyə çalışan adamlardan mən uzaqlaşaram, iqtidara inamım omadığı kimi bu cür “müasirliyi” tərənnüm edən adamlara da inamımı itirərəm.

Azadlıq görməmiş xalqa azadlıq verilən kimi o saat səhnəyə çıxıb mikrofonla “anasını s*kim” deməsi və buna azadlığın ifadəsi kimi yanaşması acınacaqlı haldır.



İfadə azadlığı səhnədən mikrofonla sərt təhqirlər yağdıra bilmək mənasına gəlmir. Camaatın xoşlarına gəlmirsə, dərhal yox ola bilməzdilər. İctimai yerdir. Çıxıb getməyə də məcbur deyildilər. Küçənin ortasında “kimin xoşuna gəlmirsə s*kdirsin” qışqırmaqla azadlığı tərənnüm etmiş deyil, alçaqlıq etmiş oluram. Və küçədəki həmin insanlar məndən uzaqlaşmağa məcbur deyillər, mən özüm uzaqlaşdırılmalıyam. Girişi biletlə olan bağlı klub ifaçılığı deyil, hamının gələcəyi yer idi. 10 dəqiqə ərzində bütün iştirakçılar uzaqlaşmaq məcburiyyətində deyil idi, “s*kdirin” komandasını alandan sonra isə alçaldılmış şəxsi ləyaqətlə uzaqlaşmaları növbəti mitinqə gələcəklərinə şübhə yaradır.


Demokratiya müxtəlif baxışların, inancların və prinsiplərin azad mübadiləsi və müzakirəsi nəticəsində ortaya çıxan ədalətli idarəçilik, hakimlik və həyat prinsipidir. Camal isə demokratiyanın ümumiyyətlə nə ifadə etdiyini bilən adam deyil. Mənim öz sözümü demək istədiyim mitinqlərdə bu cür qeyri-adekvat insanları səhnəyə çıxarmayın! Mənə bu insanları örnək kimi təqdim etməyin!


Camal özünü inqilabçı şəxs kimi görür. Xoş haldır. Mükəmməl olmayan dünyaya dəyişiklik gətirməyi məqsəd tutan inqilabçı insanın həyat, baxış və inanc tərzinin bir sabit gövdəsi olur. Camalın yeganə qüsuru həyatı tək bir prinsiplə - hamıya qarşı, hamının etMƏdiyi kimi, hamıdan fərqli olmaqdır. Bu gün hamı "A" deyirsə, o "B" deyəcək. Yox bu gün hamı "B" desə, o mütləq "A" deyəcək. Bu onun haqqıdır! Amma bu cür insanı mənim gəncliyimin simvoluna çevirməyin! Məni öz gəncliyimə nifrət etdirməyin!

Palma ağacını Sibirdə əkib becərmək mümkün deyil! Demokratiyanın Amerikan formasını da Azərbaycana gətizdirib camaata yedizdirməyə qalxmayın. Halbuki Amerikan demokratiyası da səhnədən mikrofonla sərt təhqirlərin işlədilməsini azadlığın ifadəsi kimi görmür, görməsi də mümkün deyil.

Mən ABŞ-da oxumuşam, amma öz xalqımın parçasıyam. Avtobusda böyüklərə yer verirəm, yaşlı və qadınların yanında “anasını s*kim” demirəm, hətta Amerikalının əzizləyib “value” adlandırdığı və bizim dildə “milli dəyərlər” adını daşıyan məfhumu xalqımın zənginliyinin göstəricisi kimi görürəm. Bu sizin fikrinizcə “köhnəbaxışlılıq”dırsa demək köhnə baxışlıyam. Fəqət bu baxışlarımla xalqımın 95%-inin baxışını əks etdirirəm.

Sizin fəaliyyətinizin məqsədini “demokratiya” deyib öz şəxsi baxışlarınızı yeridmək deyil, xalqın böyük əksəriyyətinin maraqlarını əks etdirəcək mövqeyi yeridmək kimi görürəm – məni bu fikirdən döndərməyin. Xalqın əksəriyyəti isə səhnədən ona mikrofonla kobud təhqirlərin işlədilməsini istəmir – xalqın baxışı budur! Camal kimi axmaq əclafları qəhrəman səviyyəsinə qaldırmaqla mənim sizə olan inamımı tapdalamayın.


Türkan, səhnəyə çıxıb “ana-bacı söhbəti”ni etmək “abırsızlıq”dırsa, səhnədən mikrofonla xalqın əksər qisminə “s*kdirin” deyilməsinin xarakterini təsvir edəcək sözü Azərbaycan xalqı hələ icad etməyib. Bu təhqir məhz xalqın əksər qisminə ünvanlanmışdı, çünki xalqın məhz əksər qismi onun çıxışından narazı idi.

Stereotipləri qırmağa çalışaraq qarşılıqlı hörmət və cəmiyyətdə adicə sivil davranış qaydalarını pozmaqla – demokratiya uğrunda iş görmüş olmursunuz.

Camal, mitinqdə iki saat boyunca səslənən şüarların hamısını kənara qoyub məhz axırdakı təhqiranə ifadələrdən yapışmaq üçün rejimə əla bəhanə verdi.

Camal, mitinq iştirakçılarının bir qismini növbəti mitinqlərdə iştiraketmə həvəsindən saldı.

Camal məni təhqir etdi! Camal xalqımın mitinqə gələn və onun danışığını xoşlamayan qismini təhqir etdi! “Xoşunuza gəlmirsə, s*kdirin” deməklə təhqir etdi!



Onun bunu etməsi üçün heç bir planlı və məqsədyönlü provokasiya təşkil olunmamışdır, obyektiv olun! Özünüzü iqtidara bənzətməyin. Həqiqi şeylər danışın, ağ yalan deməyin. BÜTÜN uğursuzluqların yeganə səbəbi kimi iqtidarı görməyin - həyatda həmişə yalnız bir tərəf günahkar ola bilməz. Yeganə qüsur – Camalın sərhədd tanımayan, qeyri-adekvat bir insan olmasıdır. Bu onun şəxsi işidir, həyatda istədiyi kimi olmaq hüququna malikdir. Amma onu mənim gəldiyim mitinqin səhnəsinə çıxarmaqla məni təhqir etməyin, və bundan sonra da onu mənə örnək gətirməklə məni bundan daha çox ələ salmayın.


Mən xalqam! Mənim əksər qismimin maraqlarını qoruyun! Mənə bayağı vulqarlığı yedizdirməyin!

"Qadında ağıl zəifdir" deyən, bu fikri istehsal edən orqanının ülgəcini divara çırp.

Ailədə eyni yaşda iki uşaq - qız və oğlan böyüyür.
Tərbiyələndirmə:

İş düşəndə OĞLANA: "Düş qabağa, kişi xeylağısan!" "Atanın yanına get, bax gör nə söhbətdir" "Get bu işi həll elə, sabah ailə başçısı olacaqsan, öyrən" "Bir az çevik olmalısan, sən axı oğlansan!"

İş düşəndə QIZA: "Ay qız keç qırağa, sənlik deyil" "Ay qız, qardaşın gedib, sənin nə işin var?" "Başını aşağı sal dərsini oxu/işinlə məşğul ol/yolunu get" "Kişi işidir, qızsan qarışma"

Əksər Azərbaycanlı qadınlarının təşəbbüs, cəsarət və bəzən zehni cəhətdən kişilərdən fərqlənməsinin səbəbi kiməsə hələ də aydın olMAyaraq qalır?

"Qadına ağıl vermək lazımdı, nəzarətsiz qoymaq olmaz" deyənlər, bu fikri istehsal edən orqanınızın ülgəcini divara vurun.

Monday, December 26, 2011

Democracy Index 2011 from the Economist Intelligence Unit: Azerbaijan from 135th place down to 140th.

Last week the Economist Intelligence Unit (EIU) published its Democracy Index for 2011.

Among 167 countries Azerbaijan took the 140th place, down from 135th the previous year.
Russia is on the 117th down from 107th a year earlier.

Related article: http://viewswire.eiu.com/index.asp?layout=VWArticleVW3&article_id=568674641®ion_id=1510000351&refm=vwReg&page_title=Latest+regional+analysis&fs=true&rf=0

Monday, December 19, 2011

Article on Azerbaijan from "The Economist" (12 Nov, 2011)

How to spend it

A small country grows drunk on oil wealth



Walk along the shore of the Caspian sea in Azerbaijan’s capital, Baku, and you smell oil in the air. You can also see it, or rather its effects: in the marble balustrade along a wide promenade, in the floodlit fountains, in the Tiffany and Gucci boutiques, in the London black cabs (repainted purple) ordered by the government, and in a vast state flag atop the tallest flagpole in the world, flying over the site where the arena for next year’s Eurovision song contest is being built.
An oil windfall since the main export pipeline began operations in 2006 has transformed an unloved Soviet city into a glitzy capital, often with locals evicted from their houses. The oil money has entrenched an autocratic and corrupt political system that is resistant to change.

Azerbaijan is run by Ilham Aliyev. He inherited the presidency from his late father, Heydar, a shrewd KGB general who had also run Azerbaijan in Soviet times. When the son took over in 2003 many saw him as a Moscow-educated “golden youth” who lacked his father’s skills. But in the past few years he has consolidated power, suppressed opposition, eliminated his rivals and abolished presidential term limits. He has also overseen the country’s rapid oil-driven growth. Although the wealth on display in central Baku does not extend even to the city’s suburbs, ordinary Azeris have enjoyed rising incomes. Poverty has declined.
This may explain why the ripples from the Arab revolutions stopped at Baku’s shores. In March a few hundred protesters were overpowered by police; 14 are still in jail. The government tried to address some of the sources of discontent, even temporarily clamping down on petty corruption—until the mood calmed.
The West has neither the will nor the power to criticise Azerbaijan. For America, it provides a vital transit route to Afghanistan. For Europe, it is an important potential source of non-Russian gas. Although gas and geography buy Azerbaijan international clout, it is oil-backed intimidation that keeps the regime in place.
The opposition is toothless, but this does not mean that politics is dead, one official explains. Rather, it functions by balancing several oligarchic groups within the system. A key figure in mediating the clan interests is Ramiz Mehdiev, the 73-year-old chief of staff, who served under Mr Aliyev senior and was entrusted by him to keep his son in power.
But while Mr Mehdiev controls the interior ministry and civil servants, the oligarchs run the economy. One of the most powerful is Kemaleddin Heydarov, minister of emergencies with a flair for persuading pop stars to sing his compositions. He runs the customs. He and his son, a graduate of the London School of Economics who hobnobs with British royals, have amassed a business empire, including monopolies in fisheries and caviar, not to mention property and construction.
Much of the economy works in the shadows. The black economy can be guessed at by the gap between the volume of goods exported to Azerbaijan and the volume of the same goods recorded as imports. Gubad Ibadoglu, an economist who analysed the data from 2003-09, puts the figure at more than $10 billion. But, as the International Crisis Group, a think-tank, wrote last year, corruption is not only a means of personal enrichment for the elite, but also a powerful tool of political control: everyone, from top to bottom, is complicit, and vulnerable to co-option.
As one state employee explains, everyone gets two salaries: an official one and unofficial one, in an envelope. The government keeps a record of all unofficial payments. “The crime is not stealing,” he says. “It is stealing and not reporting it.” The government could easily turn bribery into taxes. But as Khadija Ismail, an investigative journalist, argues, while envelopes make people grateful, taxes turn them into demanding citizens.
But this system depends on an ever-growing pot of money. From 2005-08 Azerbaijan’s economy grew by about 25% a year. This year, with most investment in oil production completed, growth will be less than 1%. The oil money creates an illusion of development, but not jobs. Although oil production is strong and the country is not about to run out of money, it needs to reform in order to grow. For now, though, the government is too intoxicated with the smell of oil to think about the future.


Reference: http://www.economist.com/node/21538212

РАЗРУШЕНИЕ ДОМОВ И ПОЛИЦЕЙСКОЕ НАСИЛИЕ В НОЧЬ НА 19 ДЕКАБРЯ (Лейла Юнус: Директор Института Мира и Демократии)

Информация Института Мира и Демократии

В воскресенье 18 декабря поздно вечером в 23.15 группа мародеров,
под руководством сотрудника исполнительной власти г. Баку Зульфалы
Исмайлова под охраной около сорока полицейских совершили нападение
на жителей домов по адресу ул Самеда Вургуна No.49 и ул Шамси
Бадалбейли No.70

Мародеры под охраной полиции стали силой вытаскивать жителей из их
квартир и разрушать их. К месту событий сбежались жители окрестных
домов, журналисты, активисты гражданского общества. Увидев толпу в
несколько сот человек, полицейские бросили против мирных людей полк
МВД быстрого реагирования
Бойцы полка стали избивать людей. При этом сильно пострадали женщины,
которых буквально вытаскивали ночью из их квартир, избивая.
Несколько десятков граждан получили травмы. Особенно жестоко были
избиты семья Гусейновых мать Рейхан , ее дочь-Эсмира и больной
талесемией 15-летний сын Эльвин, муж и жена Ильгар и Валентина
Рзаевы. Женщин валили на землю и били ногами, оттаскивали в темные
углы и забивали не только полицейские форе, но и мародеры в
гражданском. Особенно зверствовал, избивая женщин, старший офицер
полиции Сулейман Нейматов.

Избитых граждан без оказания медицинской помощи увозили в полицейские
отделения:. в 21 и 22 отделения полиции Насиминского района. 21
отделении полиции до 04. 00 утра содержали 6 человек в том числе всю
семью Аббасовых (родителей <<узника совести>>, члена партии Мусават
Турала Аббаслы).

Использование в ночной операции Бакинской исполнительной власти полка
МВД быстрого реагирования является еще одним доказательством того,
что господин Г.Абуталыбов совершает тягчайшие преступления по
указанию самого президента.
Отказ в городском отделении полиции принять заявление об избиении от
семьи Гусейновы еще одно подтверждение сказанному. Примечательно, что
и врачи способствуют этим преступлениям .Избитая Рейхан Гусейнова
около 02. 30 была доставлена вместе с сыном на скорой помощи в
городскую больницу им. Мусаева.
Врачи, узнав, что женщина была так жестоко избита полицейскими не
выдали ей на руки результаты экспертизы, УЗИ , указав, что отошлют их
в полицию.

Разрушение домов в ночное время ( впервые после ночного уничтожения
офиса ИМД, ЖКС и КППМ 11 августа, ул. Шамси Бадалбейли No.38)
свидетельствует о четком понимании преступниками во власти
незаконности их действий. Именно поэтому они разрушают дома под
покровом темноты в выходные дни с целью сократить число свидетелей
преступления.

Практический отказ судей выносить решения о запрете на снос домов,
после фактического игнорирования решения суда от 24 мая о запрете на
снос дома No.38 по ул Шмси Бадалбейли делает малоэффективным защиту
собственности в азербаджанских судах.

В ближайшие две недели праздников , выходных для международных
организаций возможна активизация преступников и новые ночные налеты
бандитов под охраной полиции на мирных бакинцев с последующими
избиениями, пытками, задержаниями, ограблениями и разрушениями
собственности..

Лейла Юнус
Директор
Института Мира и Демократии




Репортажы с событий днем ранее, 17 декабря:
http://www.youtube.com/watch?v=QAOJ6CzcWHY&feature=watch_response
http://www.youtube.com/watch?v=SnfKjBtK3jU